Geboren op een Kerstzondag, 25 december 1960.
Als kind ben ik blij met Kerstmis jarig te zijn, omdat ik denk dat iedereen op de wereld op die dag gelukkig is en ik zo mijn geluk met iedereen kan delen. Wanneer andere kinderen jarig zijn, heb ik daar aandacht voor, omdat ‘zij anders alleen staan met hun geluk’.
Vanaf mijn kindertijd maak ik via mijn vader ervarenderwijs kennis met meditatie en hatha yoga. Op de middelbare school ga ik zelf aan de hand van boeken mediteren.
Hierin zoek ik mijn heil, want voel mij erg eenzaam bij leeftijdgenoten. Op zoek naar de Waarheid verlang ik naar persoonlijke diepgang.
Na het behalen van het VWO-B diploma, ga ik rechten studeren.
Wat bepaalt mijn keuze? Ik geniet van orde scheppen in de chaos, wat ik vind in de b-vakken (wis-, natuur- en scheikunde). Ik wil echter op mensen betrokken zijn. Een psychologiestudie wijs ik af, omdat ‘ik niet meer wil weten dan dat ik wijs ben’ en ‘ik het leven niet uit boeken wil leren’.
Mijn afstudeerscriptie heeft als onderwerp het ‘Levenstestament in het kader van de geneeskundige behandelingsovereenkomst’.
Ik studeer af na een lange onderbreking van mijn studie als gevolg van een diepgaande spirituele ervaring. Na jaren van depressie, lacht het leven mij toe. In deze periode doe ik veel levenservaring op: ik ga vragend op weg, wat leidt tot rijke en soms pijnlijke ontmoetingen, retraites in kloosters, verschillende banen zowel vrijwillig als betaald, cursussen, echtscheiding.
Ik werk afwisselend als secretaresse en jurist en neem bij herhaling het initiatief om iets nieuws aan te gaan, een sabbat of een andere baan.
Mijn weg kenmerkt zich door integriteit en levensmoed. Een rode draad is yoga, meditatie, dans, wandeltochten en naast het zijn in stilte, inspirerende ontmoetingen met mensen.
Mijn laatste baan als jurist-projectleider is te belastend voor mij en ik neem wederom ontslag met het idee mijzelf volledig de ruimte te geven om iets nieuws te laten ontstaan dat werkelijk voortkomt uit mijn hart.
Ik voel mij een rijk mens. De schijnbare tegenslagen die volgen doen daar niets aan af.
Door uitputting en fysieke pijn wordt mij duidelijk dat de tijd nog niet rijp is om iets concreets op te pakken. Ik stop met de studie aan de Universiteit voor Humanistiek. Ik leer loslaten, vertrouwen en vind vrede in de leegte.
Door als pelgrimage alle straten van mijn woonplaats Nijmegen te lopen, ervaar ik aan den lijve dat ik niet meer en niet minder te doen heb dan het tempo te volgen dat mij gegeven is en die ene stap in dit moment te zetten.
Tot mijn verrassing leidt het onder meer tot een foto-expositie in museum De Stratemakerstoren.
Het is de vreugde van het luisteren naar wat van mij gevraagd wordt, die mij steeds weer op weg helpt en niet het doel. Het doel vind ik in het gaan van de weg.
Mijn vader overlijdt aan de ziekte van Alzheimer.
Ik volg diverse retraites, colleges en trainingen voor spirituele en persoonlijke ontwikkeling: Mystieke Week (Titus Brandsma Instituut), School voor Spiritualiteit Titus Brandsma Instituut, retraite met Thích Nhât Hanh, The School for The Work van Byron Katie, Geweldloze Communicatie.
Ik verzoen mij met mijn weg. Ik heb een eigen weg te gaan zelfstandig, vrijblijvend van enig instituut. Hierin integreer ik de inspiratie opgedaan aan de hand van vele vormen van spiritualiteit, levensbeschouwing en oefening. Ik ben blij dat ik bereid ben om door de vorm heen te kijken. Daardoor ervaar ik met velen op weg te zijn.
De weg tekent zich in het gaan.
Met dank aan velen voor hun aanwijzingen en ondersteuning, ga ik zelfstandig mijn weg. Ik vind geborgenheid in het ontmoeten van het leven zoals het zich aandient. Dat ben ik gewaar in zoverre ik er wakker voor ben.
Ik voel me geroepen uitdrukking te geven aan hoe het leven mij aanraakt. In de wijze waarop ik daar gehoor aan geef, doorleef ik menige valkuil en blijf vertrouwen op mijn diepgewortelde drijfveer tot oprechtheid. Ik wil mij met mijn ervaring als bedding, present stellen vanuit het verlangen te ontmoeten door oog en oor te hebben voor de wijze waarop de ander zijn/haar weg gaat.
